czwartek, 10 maja 2012

Draco marinus. Smok morzki

Draco marinus. Smok morski
Rycina z cytowanego dzieła
O ziolach y o moczy gich,
pokolorowana współcześnie.

Z Kxiąg rzecży przyrodzonych. Ieſt dziw okruthny morzki: iako y ziemny / nie ma ſkrzidł iako ziemny ma / długi ogon ma zakrzywiony / głowę ma iako iego ciało potrzebuie: mały / małe ma ſkrzele na grzbiecie za ſkrzydła / iest prędki, Barzo iest iadowity y zarażaiączy ſwoiem iadem / gdy ogonem / albo ſkrzelmi uderzy / tedy zarazi.

Uczynki iego.

Plin. w kxięgach .x., gdy go ułowi a wſadzi w ziemną iamę albo w doł / nathychmiaſt ſobie meath ucżyni noſem ſwogim.

Ten zaſię pisze w kxięgach. 28. Iż piołynem leczą iego iad: jedząc Piołyn, albo też warzącz: polewać ranę.

Cżynią też naprzeciw iego iadowi tey moczy z ocztu przyprawę ktorey woniaią / a nie szkodzi gim iadowitoſć morzkiego Smoku.

Auicenna w cżwarthych kxiegach pisze, Iż rana ſmoku morzkieo y inszych wężow iadowitych: może być ulecżon nieiako iad gich / ale iako rana od nich ucżyniona. Rana od ſmoku morzkiego / gdy będzie z ſiarką z ocztem pomazana / thedy ią lecży.

Sadło Cocodrillowo, też tho rozcżynione z ołowem ſkruszonem goii tę ranę.

Tenże Auicenna y Galienus Tegosz ſmoka mieſo gdy go rozetnie y prziłożi na ranę, tedy ſie goii.

Sok piołynowy gdy go puſci na ranę od ſmoka ucżynioną tedy z goii.

Gdy ſmok zagrizie / tedy czeny naſkrobać y naſypać na ranę, a będzie zdrow od boleſci y od iadu.


Stefan Falimirz, O ziolach y o moczy gich, o paleniu wodek z zioł, o oleykach przyprawianiu, o rzeczach zamorskich [...]. Kraków, Florian Vnglerius, 24 XII 1534.