Heliotrop nie jest w Polsce rośliną szczególnie popularną. W swej europejskiej odmianie, o białych kwiatach, wygląda niepozornie w porównaniu ze swoją kuzynką, niezapominajką. Jego nazwa pochodzi z greki i oznacza: obracający się ku słońcu.
Nimfa Klytia była szczęśliwą kochanką boga słońca Heliosa. Niestety, przemierzający niebo na swym złocistym rydwanie Helios pewnego dnia spostrzegł z góry igraszki boga wojny Aresa i bogini miłości Afrodyty, żony Hefajstosa, kalekiego boga-kowala. O zdradzie Afrodyty powiadomił jej męża, a ten sporządził cienką, mocną metalową sieć nad łożem. Tak cienką, że kochankowie nie zauważyli jej, wpadli w pułapkę i nie mogli się wyplątać. Hefajstos przywołał wszystkich bogów olimpijskich i wystawił schwytanych kochanków na pośmiewisko. Afrodyta nie darowała Heliosowi.
Bogini miłości sprawiła, że Helios utracił uczucie do Klytii i zakochał się w śmiertelniczce Leukotoe, córce króla Persji Orchamosa. Porzucona, rozgoryczona Klytia w gniewie ujawniła ojcu dziewczyny jej romans ze słonecznym bogiem. Orchamos rozkazał pochować córkę żywcem. Helios nie zdążył uratować na czas biednej Leukotoe i po jej śmierci zamienił ją w drzewo kadzidłowe.
Klytia nie zdołała jednak odzyskać miłości Heliosa. Tęsknie wpatrywała się w niego z ziemi, jak wysoko na niebie przemierza nieboskłon w dziennej wędrówce. W końcu zmieniła się heliotrop, który stale zwraca swe kwiaty w stronę słońca.
 |
| Heliotrop europejski, fot. Jorg & Mimi Fleige, CC BY-NC 3.0 |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz