Radosnym czyń swój dzień

Nikt przecie stamtąd nie wrócił,
by opowiedzieć o tym, czym się stali,
by opowiedzieć nam o swoich dziejach
i żeby serca nasze uspokoić,
zanim — my sami podążymy kiedyś
tam, dokąd oni już dawno odeszli.
(…)
A więc pachnidłem wonnym głowę namaść
i włóż na siebie muślinowe szaty,
które cudowną wonią przesycone:
bogów zaiste godny to podarek.
(…)
A więc radosnym czyń swój dzień
i niech cię to nie znuży,
bo tam się skarbów nie zabiera,
bo stamtąd się nie wraca.

[Pieśń harfiarza, papirus Harris 500, Teby, XIX dynastia, XIII w. p.n.e.; przeł. Tadeusz Andrzejewski]

Niewidomy harfista, malowidło ścienne z grobowca Nachta,
Teby, XVIII dynastia, XV w. p.n.e.